Twijde braif aan Timoteüs 02
01Nou den, mien jong, wees n kerel deur Christus Jezus zien genoade.
02Wastoe van mie heurd hest - en doar wazzen hail wat mensken getuge van - geef dat deur aan vertraauwde lu, dij bekwoam binnen op heur beurt weer aandern te onderwiezen.
03Droag dien paart van t lieden as n goud soldoat van Christus Jezus.
04Wèl in dainst is, huift zok ter nait drok om te moaken dat e aan kost komt. Aans kin e lu dij hom huurd hebben t ja nait noar t zin moaken.
05Wèl aan sport dut, krigt gain pries as e zok nait aan regels holdt.
06Boer, dij t swoare waark dut, het t eerste recht op opbrengst.
07Wat of ik nou zeg, dou doar denk om! De Heer zel die t ja aal onder t verstand brengen.
08Hol Jezus Christus veur ogen dij oet dood opstoan is, dij van David ofstamt. Dat is mien bosschop
09doar ik zo min om behandeld wor, dat ik nou alderdeegs kettens om heb net of was ik n deugennait. Mor God zien woord zit nait aan ket.
10 Doarom wil ik ales wel verduren veur t beste van wèl of God oetkozen het. Den kinnen dij ook behold vinden in Jezus Christus, dat heur veur aiweg aanzain brengen zel.
11 Hier kin je van op aan:
As wie mit hom sturven binnen,
zel we ook mit hom leven.
12 As wie kop ter veur holden,
zel we ook mit hom regaaiern.
Mor zol wie hom ofvalen,
den zel hai ons ook ofvalen.
13 As wie ontraauw worden,
hai blift traauw:
hai kin zokzulm ja nait ofvalen.
14 Hol ze dat mor aaltied weer veur. En zeg heur aan mit n beroup op God, dat ze dat bekvechten loaten. Dat is naargens nut tou, dat kin ondergang worden veur wèl of t heuren.
15 Dou dien best die aan God te geven as ain doar e op aan kin, as n aarbaider dij zok nait huift te schoamen, dij in t verkundegen van woarhaid recht deur zee gaait.
16 Mor hol die boeten dat aaldoags gerevel. Wèl doaraan begunnen, zellen t pad van goddelooshaid ja aal wieder opgoan.
17 En wat of zai verkundegen zel deurvreten as kanker. In Hymeneüs en Filetus heb je van dat volk.
18 Dij binnen t spoor van woarhaid biester worden mit heur zeggen: "Opstanden het al west." Zo gooien ze bie paardie mensken t geleuf ondersteboven.
19 Liekegoud: God zien steveg fonnement blift wel in t èn. As maark staait ter op: "De Heer ken dijent dij bie hom heuren der wel oet!" en "Wèl of de Heer zien noam in mond nemt, mout gemaineghaid aan kaant doun".
20 In n veurnoam hoes is behaalve golden en zulvern, ook holten en stainen keukenriw. Aan t eerste hecht je weerde, t leste is nait in tel.
21 As nou den ain zok schoonwast van voeleghaid, den zel e n stok riw wezen doar weerde aan hecht wordt, dat apaart zet is, dat zien boas goud van pas komt, dat kloar staait veur ale goud dat ter te doun is.
22 Woar t jonkgoud zien zinnen op zet, dat mostoe loaten. t Mout die te doun wezen om rechtschoapenhaid, traauw, laifde, n goie verholden mit lu dij de Heer mit n zuver haart aanroupen.
23 Mor dij haalfwieze en domme hikhakkerijen, doar mostoe niks van waiten willen. Waist ja dat ter roezies van kommen.
24 Mor wèl bie de Heer in dainst is, mout gain roeziemoaken, mor tegen elkenain vrundelk wezen, kundeg om te onderwiezen en verdroagzoam.
25 Wèl dwaars binnen, mout e zaachtmoudeg terechtwiezen. Wèl wait brengt God heur nog ais tou aander gedachten zodat ze woarhaid aanveerden
26 en weer zo nöchtern worden, dat ze zain oet duvel zien struup lös te kommen doar e heur in vongen het om ze noar zien piepen daanzen te loaten.
|
